Jack's travelblog

These boots are made for walking

Dinsdag 20 januari. Na een zee van tempels en een dag hobbelen in een volgepropt busje zoek ik de rust van de Shan State op. Vandaag begint de tweedaagse hike van Kalaw naar Nyaung Shwe aan Inle Lake. Slechts een half uur later dan afgesproken worden we door een mini truck opgehaald. De bak is wel voorzien van bankjes. Onze chauffeur draagt zijn Hello Kitty tas met flair. Dat geeft vertrouwen. Een uurtje later stoppen we voor een bakje thee en de start van de hike. De eerste dag lopen we door de velden met chilipepers, graan, mais, gember en andere gewassen. De meeste bomen zijn hier door de boeren gekapt en een hoedje is dan ook niet overbodig. Waar ’s ochtends de winterkleding nog nodig was, is een korte broek en T-shirt nu al zweten. Naast de weg staat een dame heftig te zwaaien met een lange stok. Zij slaat de pepers uit de struiken en haar collega raapt ze op. Een ossenkar staat klaar om de gevulde manden naar het dorp te vervoeren. Een veld vol tomaten blijft hangen. De prijs is slechts 30 kyat, 3 cent, per pond. Andere dames halen het graan van de velden met de sikkel. In het geoogste rijstveld staan een paar buffels te grazen. Dan weer door een bamboedorp. Huizen op palen. Hoog wonen tegen de slangen. Bijkomend voordeel is dat het vee er onder kan staan. Op het erf liggen duizenden pepers te drogen in de brandende zon. Langs de weg een lokale mandenvlechter. Schitterend om door het gewone leven te lopen. Een beetje terug in de tijd.

Vanavond overnachten we in het klooster. Vakkundig hebben de monniken een deel van de tempel afgeschermd met doeken. Onze slaapzaal. Op het pleintje spelen enkele jonge monniken met een bal. Als we een balletje meetrappen ontstaan er spontaan twee voetbalteams van 7 personen. Of we maar even willen begrijpen welke jongens in ons team zitten. Gelukkig hebben de jongens rode en gele kledij. Maar dit is niet voor de teamindeling. Voetbal speel je hier natuurlijk op blote voeten. De ondergrond bestaat uit comfortabele rotssteentjes. Zijn de jongens toch in het voordeel. Arme Westerse voetzooltjes. Na een hoop lol aanschouwen we de zonsondergang. Terwijl de jonge monniken tv kijken in de tempel. De temperatuur is inmiddels stevig gedaald tot een graad of 10 en ik ben blij met de extra deken.

Donderdag starten we net als alle, hoofdzakelijk Franse, toeristen op de enige weg door het dorp. In kolonne lopen verpest toch een beetje het gevoel. We zijn de groepen snel voor en kunnen weer genieten van het berglandschap. Nu meer bomen en bergen. Eveneens prachtige dorpjes en het lokale leven. Dan mogen we afdalen naar het meer. Langs het water en de huizen lopen we verder Indein in. De lunch wacht hier op ons en vervolgens een lange smalle boot met longtail motor. Met de boot varen we naar verschillende shops, de zilversmid, de paraplu- en sigarenmakerij. De drijvende tuinen blijken niet echt te drijven. Maar toch leuk om er tussen door te varen. Veel huizen op palen aan beide zijden van de sloot. We bereiken het meer en de kaptein geeft vol gas. We remmen voor wat vissers, die vakkundig met hun been roeien. En weer door naar Nyaung Shwe. Afmeren en het hotel opzoeken.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

Geef een reactie