Jack's travelblog

Tempels, tempels en nog eens tempels…

Zondag 17 januari. Om 4 uur ’s ochtends arriveert de nachtbus van Yargon in Bagan. Een half uur later sta ik voor mijn hostel. Hoewel aangekondigd ligt de receptionist te slapen. Gelukkig wordt hij wakker en brengt me naar de kamer. Mijn kamergenoten worden wreed in hun slaap gestoord. Ik voel me schuldig. Tot mijn verbazing heet een kordate Française me gelijk welkom. Vraagt vervolgens of ik met hun meega voor de zonsopkomst. Toch al wakker. Gelukkig. Tuurlijk ga ik mee. De receptionist regelt nog een extra e-bike. Ook dit is geen probleem zo midden in de nacht. Op de e-bike in het donker naar de Shwe San Daw Pagoda. Omhoog de trap op. Een plekje bemachtigen tussen al die andere toeristen. Camera gereed en nu maar wachten tot het licht wordt. Als de zon langzaam opkomt kleurt de hemel oranje en zie ik voor het eerst de tempels. Uit de mist herrijzen steeds meer tempels en al snel blijken het er ontelbaar veel te zijn. Rond 7 uur stijgen een 20-tal hete luchtballonnen op om voor de zon langs te trekken. Een veeltal foto’s later dalen we af over de steile trappen van de pagode en bestijgen de e-bike weer. Op naar de Pya Tha Da tempel. De topper voor de zonsondergang. Dan over mulle zandweggetjes langs pagodes en tempels naar het hostel voor het ontbijt.

De rest van de dag toeren we door oud Bagan en het enorme tempelcomplex. Meer zanderige weggetjes. Veel meer tempels. Stenen met teksten. Al dan niet gouden pagodes. En na dag één nog steeds maar slechts een deel gezien. De volgende dag verkennen we een ander deel, maar nu op de mountainbike. Zelfde verhaal tot ik aan het eind van de dag lek rijd op een zandweg. Oops. 5 minuten later lopen we een lokaal bamboedorp tussen tempels in. Met Engels kom je hier niet ver, maar gelukkig hebben ze wel verstand van fietsen. Een dorpsbewoner neemt ons over verschillende erven door het dorp mee. De lokale fietsenspecialist plakt de 7 gaten vakkundig. Eén stevige doorn blijkt de boosdoener. De man wil er niets voor hebben, maar waardeert een klein gebaar zichtbaar. En wat een geweldige kans om eens bij de mensen in huis te kijken. Zonder de toerist uit te hangen.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

Geef een reactie