Donderdag 31 december doen we de chimpansee tracking in Kibale Forest National Park. Maar eerst reizen we op dinsdag vanuit Kenia naar Oeganda. De grens schijnt dramatisch zijn. We zijn dan ook op het ergste voorbereid als we hier arriveren. Kenia stempelt zonder problemen uit. In de rij voor de visumaanvraag voor Oeganda. Een half uur later, $100 lichter en een visumstempel rijker mogen we Oeganda in. Het landschap verandert snel. Meer plantages, vooral bananen en thee, betere huizen, goede wegen, maar hopeloze verkeersdrempels en overal mobiele telefonie shops. Aangezien de meeste Afrikanen geen bankrekeing hebben is mobiel betalen hier mateloos populair. Obstakel twee het verkeer in de hoofdstad Kampala. Ook hier hebben we geluk. Dit betekent, het zwembad met uitzicht op de chique buitenwijken van Kampala.
De volgende dag verder naar Kibale. Langs de weg vriendelijke mensen en zwaaiende kinderen. Een partijtje voetbal met een groeiende groep kinderen tijdens de lunch levert blije gezichten op. Dan een stadion vol mensen, een helicopter boven het veld, veel zwaar bewapende politiemensen op straat. Het is verkiezingstijd. Waarschijnlijk komt de huidige, en toekomstige, president een toespraak geven. Zodat hij naar verwachting nog 5 jaar aan zijn termijn van 30 jaar kan toevoegen. Toegegeven, Oeganda oogt rijker en beter georganiseerd dan de buurlanden. De overnachtingsplek in Kibala is op een theeplantage en heeft weer een geweldig uitzicht.
Het jaar is bijna voorbij, maar op de laatste dag hebben wij een chimpansee tracking in Kibale Forest National Park. Twee rangers met AK47 nemen ons mee door het regenwoud. Onderweg veel dicht groen. We verlaten het pad en doorkruizen nu het woud. Hopelijk weet de ranger waar we heen gaan en vooral hoe we terug moeten komen. In de verte horen we de chimpansees roepen. Niet veel later staat een andere groep toeristen in de toppen van de bomen te turen. Wij dus ook. En jawel, een groep chimps zit rustig in de bomen. Lastig te zien met zoveel groen en mensen die die ene goede spot willen hebben. Iets verderop een chimp op de grond. Hij vindt het best dat we met een man of twintig op 5 m afstand foto’s maken. Dan besluit hij verder te trekken en doorkruist zijn kijkersgroep. Weer in de benen. Meer chimps in de bomen en hier en daar wordt aan nageslacht gewerkt. Wat we snel leren, voor het te laat is, is dat als je iets boven je hoort kletteren het geen regen is en je dus op de verkeerde plek staat. Na een uur moeten we de groep verlaten en gelukkig ook een luidruchtige groep onaangepaste landgenoten op leeftijd. Zodra zij weg zijn komt een chimp naar beneden en kunnen we hem bewonderen. Niet veel later een moeder met een jong op haar rug die door de struiken verderop gaat kijken. Heel bijzonder om van dichtbij chimps in de ogen te kijken. En nu eens niet achter tralies of een ruit. Op de terugweg nog een verdwaalde chimp op de weg en een roodstaartaap in de bomen. Al met al een nieuw hoogtepunt. Prachtig.
Het is vannacht jaarwisseling. 2 uur eerder dan Nederland. Dit moet gevierd worden en we hebben dan ook wat flessen champagne ingeslagen. Aangezien de wat zoetere Oegandese gin prima samen gaat met tonic nuttigen we er hier een paar van. We toosten met Zuid-Afrikaanse bubbels op het nieuwe jaar. Als een paar uur later de bar echt sluit, na verschillende laatste ronden, klinkt de muziek nog luid in het dorp. Met z’n zessen nemen we een kijkje en blijken van harte welkom. De met de populaire AK47 uitgeruste ordebewaker waarschuwt nog even dat er mogelijk wat mensen dronken zijn. Hij bedoelt eigenlijk dat de meerderheid genoeg gedronken heeft. Het is één groot dansfeest en iedereen wil met de Mzungu, de blanken, de reizigers, dansen. Om 5 uur liggen we erin en zijn een paar bijzondere ervaringen rijker. Wel jammer dat morgen om 6:30 uur de wekker gaat…
